Relacja z seminarium Wado Ryu

14 i 15 marca małą ekipą pojechaliśmy do Krakowa na seminarium mało znanego w Polsce stylu karate, a mianowicie Wado Ryu.

 

Prowadzącymi byli sensei Tony Heap 7 dan oraz sensei Kuba Romanowski 4 dan.

Celem było pokazanie czym jest Wado i jakie są jego cechy szczególne.

 

Dla przypomnienia napiszę i styl został stworzony przez Hironori Otsuka w 1934 roku. Otsuka uprawiał rodzinny styl jiu jitsu. Gdy został jednym z pierwszych uczniów sensei Funakoshiego Karate jakiego tam sie uczył było bardzo różne od dzisiejszego Shotokan. Funakoshi trenował Shōrei-ryū i Shōrin-ryū, dopieo jego następcy stworzyli współczesny Shotokan.

 

Pierwszy dzień seminarium obejmował specyficzne poruszanie, tak w pozycjach klasycznych jak i w pozycji walki. Trenujący Wado ryu starają się nie stosować przejść w linii prostej, ruch do przodu to ruch pod kątem do przodu, to samo do tyłu. Ataki i obrony wykonywane są z bezpiecznego konta w stosunku do przeciwnika. Nie są to jednak znane z Ashihara czy Enshin sabaki (choć to również praktykują).

 

Kolejnym elementem nie jako powiązanym z poruszaniem był sposób generowania siły uderzeń. Bardzo ważna praca środka ciężkości i balansowanie nim. Mimo ruchu pod kątem, skierowanie siły na wprost, trudna sprawa ;)  Pokaz typu trzy osoby pchają wyciągnięta rękę senseia Tonyego i go ruszyć z miejsca nie mogą przemawiają do wyobraźni ;) Aż żałuję, że nie mam zdjęcia tegoż ;)

 

W parach ćwiczyliśmy kombinacje cały czas skupiając się na kontroli ciała, dystansu, i pracy stóp.

 

Drugiego dnia pokazano nam techniki w wersji zaawansowanej. Okazało się, między innymi, że w  podstawowych kombinacjach kumite (dori?) występuje kopnięcie mawashi z przedniej nogi, co ucina niektóre dyskusje o przejściu kopnięć tego typu z taekwondo do karate w czasie późniejszym. Wszak Otsuka tworzył to o wiele wcześniej.

Okazało się również, że ręka na hikite to tylko wstępna faza treningu, tylko do nauki pracy bioder (juz dawno o tym myślałem), a im później tym praca rąk bardziej przypomina znaną z boksu. Czyli jedna ręka uderza, druga broni. Według naszych gości z Agnli to właśnie typowe dla Wado, zawsze pracują obie ręce jednocześnie.

Kolejne podobieństwo do nowoczesnych styli, przy giaku zuki tylna noga nie przylega całą stopą tylko palcami a pięta jest podniesiona.

 

Na sam koniec mogliśmy zobaczyć i przećwiczyć podstawowe kata Pinian nidan (w post shotokanie i w shotokanie heian shodan) w zaawansowanej wersji które w szczegółach bardzo się różniło od tego które znałem.

 

W wielkim skrócie opisałem co i jak, w każdym razie warto było i następnym razem też się pojawimy.

Pozdrawiam tych co byli i tych co czytają ;)